Değer

Her zaman düşünürüm, insan ne zaman bir şeye yeteri kadar değer verir diye.Sanırım değer vermek gerçekten çok büyük bir duygu çünkü kolay kolay karşındakine değer vermek zor...Bakarsın etrafına hiç hak etmeyen insanlar değer kazanır sen ise hak etmene ragmen alamazsın.Hayat nasıl diye sorulan bir soruya verilen cevap ''her şey yolunda'' aslında dibine indikçe yolunda olmuyor mutlaka herkesin hayatında bir eksik vardır sevdiklerin yanında olsa bile yapmak istediğin çok şey eksiktir ya da senin istediğin bir insan vardır ama o yanında değildir...Eksik olan çoğu şeyin yerini doldurmak için başka başka şeyler yapmak, başka başka insanlar tanıyıp değerlendirmek...Bunlar bence çok yanlış çünkü sen ne zaman bir insanın eksikliğini doldurmak için başka insanı soksan hayatına mutlaka o da sana bir eksiklik yaşatır.Çok mu karamsar düşünüyorum sizce? Bence hayır, çünkü her şey gerçekten tıkırında olsa ve eksik olmasa bu sefer hayatın anlamı kalmaz, insanoğlu bazı şeyleri yaşamamalı ki değer bilmeli ve bir süreye kadar yaşamayıp doğru zaman geldiğinde işte o zaman o değer dediğimiz duyguyu tüm şefaflığı ile bir insana verebilir ama artık en azından benim için güven, değer, zaman, farklılık çok değerli bunu ancak hiç şüphesiz ailem hak eder ve yakın dostum ama bir gün biliyorum ki tüm bu hislerimi birine hiç şüphesiz verebilicem ve işte o zaman hayat tamamen eksiksiz olucak...Demek istediğim çevremde de gördüğüm kadarıyla insanlar geçici duygular yaşıyor ve bence bu çok üzücü.Elbet ayrılıklar olucak, elbet insan ağlayacak, gülecek fakat sadece laf olsun diye yazık edilen ilişkiler, bağlar bence geçiçi duygular ya da geçici insanlar için yıpranmamalı, belki bu da bir tecrübe oluyor ama zaman denilen şey o kadar kısa ki aslında ve hayat çok çabuk ilerliyor bu yüzden bence her zaman derin düşünmeli ve mantıklı kararlar vermeliyiz...

Bugün Bugündür

Hayat bazen öyle bir şey ki derinine indin mi tekrar içinden çıkamazsın.Derinlik denilince hemen kötü şeyler gelmesin aklınıza, bazen iyi, bazen kötü.Bir düşünceye daldımı insan işin içinden çıkamıyor, belki yaşadığı güzel şeyleri aklına getirip onun içinden çıkamıyor, belki de yaşadığı kötü şeyleri...İnsan bugünün değerini bilemiyor, ne yazık ki yaşadığı an'ın kıymetini bilmektense fark etmeden günlerini geçiriyor.Bugün insan kaybettiği şeyleri farkına varmaz ve böyle yaşamaya devam ederse değerini bilemediği kıymetin yok olduğunda anlar ama anladığında çok geç olur.Sevdiklerinle zaman ayır yoksa zaman seni sevdiklerinden ayırır.Bu laf o kadar doğru bir laf ki, fark etmeden geçen zaman bazı şeyleri iyileştirdikçe bazen de elinden alabilir.Günün, an'ın, insanın, sevginin, farklılığının değerine varmazsan bugün yaşamanın hiç bir anlamı yoktur bana göre.Bugün bugündür, yarın her şey yok olup gitmiş olabiir, her şey için çok geç olabilir.

Bodrum

Bodrum? Akla ne geliyor bodrumu duyunca? Bence binlerce yaz aşkları görmüş, kavgalara şahit olmuş, ayrılıklar yaşamış, başlangıçlar görmüş bir cennet.Herkesin bir yaz macerası, güzel anıları, hatıraları kesin vardır.Yaz ayına geldik, yeni eğlenceler, yeni dedikodular, yeni hüzünler ve mutluluklar yaşamak için en hareketli mevsimdir bence yaz mevsimi.Benim için hiç bir yere değişmeyeceğim, küçüklğümden beri orada büyüdüğüm yerdir bodrum.Bir çoğumuz yaz gelsin istemeyiz, kötü anılar var ise hatırlansın istemeyiz, muhakak benimde olmuştur ama yine de orada olmayı ve doyasıya eğlenmeyi çok istiyorum.Yaz tatilleri, deniz, güneş, kumsal ve müzik...Hiç bir şeye değişmem, hele ki sevdiklerim yanımda olduktan sonra.Herkese iyi tatiller:)Tadını çıkarın.

Kim Bilir?;)

Derler ya hani seni seveni sen daha çok sev diye aslında çok doğru, sana bakarken gözünün parladığını görüyorsan, sana bir şey söylerken bin kere düşünüp hassas davrandığını görüyorsan, o kişi senin için doğru kişidir.Karşına çıkmıştır belki öncedende seni böyle sevip, sayan ama bu sefer farklı sanırım diye düşünüyor ve sende ona başka bakıyor değer veriyorsan o kişi doğru kişidir.Her zaman boşluğunu doldurabilicekse, onun yanında kahkahalar atabilicek kadar rahat ve mutluysan o doğru kişidir, geçmişi bugün kılabiliyorsa o sana bir hediyedir belki kim bilir.Hayat bazen tesadüflerle doludur.Hani şuan gündemde olan "aşk tesadüfleri sever" filmi gibi tıpkı, başında seni mutlu edip sonunda seni ağlatabiliyorsa o aşk, bence o doğru kişidir, neden mi? Çünkü mutlaka bir ilişkide gülücükler olduğu kadar, göz yaşlarıda olmalıdır, olmalıdır ki gerçekliği ortaya çıksın.Eğer sizi böyle sevip bunları hissettiren biri varsa ben o insanı kaçırmayın derim;)Her aşk aslında bir tesadüftür, filmler kadar olmasada, her aşk bir yeni başlangıçtır, yeni bir hayattır:)

Zamansızlık'ta ki Beklentiler

Zamansızlık ne kötüdür bilir misiniz? Hiç beklemediğin anda çalar kapını kötü haber, iyileri de vardır elbet ama genelde zamansızlık denilince akla kötü haberler gelir.Ansızın öğrenirsin seni nelerin beklediğini.Dünyadan bir haber yaşarken sen, yakalar senin peşini.Ayrılık,aşk, hastalık, ölüm vs...Her zamansızlık bizi büyütür aslında, yaşadıkça öğreniriz acılara nasıl göğüs gerildiğini.

Güzel ve zamansız haberler ise daha doğrusu zamansız yerine beklenmedik diyelim.Örneğin bir aşk çıkar karşına, bir adam çıkar ve seni mutlu edip heyecanlandırır.İlişkiye başlanır, o ilişkide kim bilir seni neler bekliyordur.Kavgalar, bağırışlar, güzel dakikalar, unutulmayacak anı'lar.Hayatımız başta da söylediğim gibi zamansızlıklarla dolu.Dünyaya göz açışımız dünyaya gelmemiz bile bizim isteğimizde gelişmiyor aynı ölüm gibi, bugün varız, yarın yokuz hayat "ah" hecesi kadar acılı.Güzelliklerin değerleri bilinmeli, kötülüklerin tekrarı olmamalı, yapılan bir hatayı tekrar yapmak gibi bir yanlışa kapılmamalı insanoğlu.Acıtsa da canımızı vazgeçemiyor muyuz bizi üzenlerden? O halde duygu ve kalple değil mantıkla adımlarımızı atmalıyız ki zamansızlıklar git gide azalsın...Herkes umarım istediği yere, istediği aşka, istediği hayata sahip olur, tüm beklenmedik şeylere acı da olsa kapatmayın kapınızı belki acı çektiricek şey güzel şeylerin gelmesine sebep olur.Bana olduğu gibi.

Sevgiler...

Yetinmeyi Bilmek!

Her sey oldugundan farkli mi? Ya da isteklerinin disinda mi gelisiyor?Peki neden, buna sebep olan ne kendi isteklerimizden emin olmamamiz mi, yoksa isteyipte hayata geciremememiz mi? Biz insanlar bence ne ile yetinmemiz gerektigini bilmiyoruz, sahip oldugumuz seylerden cok daha fazlasinda kaliyor gozlerimiz aslinda cok yanlis, her sahip olunan seye sukur etmek ve mutlu olmak gerekir.Birinden ayrilip hemen baska kollarda bulmak istiyoruz kendimizi bu da cok yanlis cunku biz kimseye muhtac degiliz tek basimiza da ayakta durmayi bilmeliyiz! Elimiz, ayagimiz tutugu surece, calisabilecek durumdaysak neden kolay olani seciyoruz da evde oturup her seyin kolayca ayagimiza gelmesini bekliyoruz, olmamali bunlari baskalari yapsa da yapmayan insanlarda olmali.Tabi ki var, var ama yapmayanlar daha agirlikta bu zamanda.Hadi evde oturup her seyin ayagimiza gelmesini bekleyelim ve geldigini farz edelim, sonrasinda hep su dusunce oluyor bizde ee tamam oldu ama tam olmadi hadi su da olsun bari fikri. Iste ben buna deginmek istiyorum bunu yapmayalim hele ki bu yaslarda su usengeclikten vazgecelim, emin olun kendi basarinizi kendinizin yaptiginizi gordugunuz de cok daha fazla zevk alip cok daha fazla kendinizle gurur duyup, birinin arkasina siginmaktan vazgeciceksiniz buda sizi mutlu yapacak! Herkes elindekinin degerini bilip kendi benliginden fazlasini istemesin...