Ruhun

Ruhun geldi bu gece bana, solar iken beni sen dirilttin ama bak tekrar öldüm dedi bana.O an sanki bütün yaşadıklarımız bir film şeridi gibi geldi geçti gözümün önünden, siyah beyaz bir film gibi...
Ruhun korkuttu beni, soğuk, solgun, ifadesiz bir şekilde dikilmiş bana bakıyordu.
Sordum neden geldin yanıma diye cevabın özledim oldu.Yaklaşık 3 saat yanımda kaldın, konuştuk, sustuk, ağladık.Özlem buna deniliyordu sanırım.Biliyorum ki bir daha gelmeyeceksin, biliyorum ki sana dokunamayacağım, tenini tenimde hissedemeyeceğim, işte özlem bu sadece ruhun olacak benimle.Ruhun her zaman ruhum da olacak ama bir o kadar da uzakta olucaksın bana.Özleme hasret kalmak neymiş bir daha asla merak etmeyeceğim, sen öğrettin bana, acı bir şeymiş bu merak duygusu.Ben sadece biliyorum ki o ruh bir daha o bedene giremeyecek, o dudaklar bir daha benim dudağıma deymeyecek.Ruhun etrafımda olacak biliyorum ama ben göremeyeceğim sevgilim o yüzden üzülme sana hoşgeldin diyemeyeceğim şimdi elveda sevgilim...