Unutmak

Yüzün beyaz, yanakların al al, dudakların kan kırmızısı, gözlerin siyah.Hayatın zorlukları çıkardı seni karşıma, o tarif ettiğim yüzün her dakika gözümün önünde.Sonumuz yok diye düşünürdüm olamayacak gibi gelirdi sanki hep yan yana olucaz zannederdim.Gittin, arzularım, hayallerim, umutlarımı yıktın ve gittin.Gittiğin günden bu yana, doğa'nın, gökyüzü'nün, deniz'in o güzel renklerini sadece siyah ve beyaz görür oldum.Ümitler bitmez, tükenmezdi benim için ta ki senin yokluğuna kadar.Zaman çok çabuk geçti, her şey bambaşka bir boyut aldı hayatımda.Senin yerini bir başakası aldı, ilk başlarda yerini tutamaz derdim ama tuttu ben onunla büyüdüm, meğer ne kadar ufakmışım o acı gibi gelen günlerde.Öğrenmek, büyümek ve zaman insanı değiştiren en önemli üç etkenmiş.Karşılaştık seninle devamlı, seni gördüğümde neler hissettim biliyor musun?Çocukluğumu bende yaşayabilmişim meğer...