İki'ye Bölünmüş Zaman

Yaşarken neler bekler bizi sizce? Tahmin ederek ve önlem alarak mı adım atmalıyız her defasında yoksa akışına bırakmak mı lazım? Valla doğruya doğru etrafım da gördüğüm ve kendimden bildiğim kadarıyla her şeyi hemen olsun isteyip, olmayınca da hayal kırıklığı yaşıyoruz.Fakat sizi bilemem ama ben şu bir kaç aydır hiç olmadığım kadar huzurlu, umutlu ve mutluyum.Neden mi? Çünkü hayattayım, nefes alabiliyorum, yaşamın tüm güzelliklerini görüp, hissedebiliyorum ve bırakıyorum...Zaman, sizi mutlu edebilicek en güzel kelime olmalı.Her beklenmedik olaylar başınıza her gelişinde bir kez daha öğreniyorsunuz ki ne olursa olsun, olucağı var ise oluyor.Ne kadar çok istersen iste, ne kadar çok emek verirsen ver, ne kadar çok çabalarsan çabala olmayacağı varsada olmuyor.Bu yüzden zaman ikiye ayrılıyor ''zamansızlık'' ve ''zaman'' diye işte bu iki kelimede neler yaşanacak kimse bilmiyor.Kimler ile tanışılacak, kimler toz olup yok olacak her şey ama her şey bu iki kelimede gizli ve hayatımız tamamı ile bu iki kelime arasında saklı.Biriyle ayrılırsınız bin tane kişi sizi soru yağmuruna tutar konuşmak istemezsiniz, biriyle yeni bir yola çıkarsınız tekrar bin tane kişiden soru yağmuru gelir sevinerek anlatırsınız.Halbuki bu ikiye ayrılan zaman bize iyiyi ve kötüyü zaten gösterir öyle bir şeydir ki göz yaşını gülücüğe çevirir, ondan sorulan her soru, düşünülen her soru işareti bırakın cevapsız kalsın ve o iki kelime bize her şeyi göstersin....;)