Gün Geldi

Hayat bir kitap gibidir, sen yazarsın o kitabı
İster hüzün, göz yaşı ister mutlu, gamzeli gülücükler
Gün gelir adını koyamazsın romanının
Aşk mıdır yoksa sadece bir gönül eğlencesi mi bilemezsin

Kitabı çevirirken her defasında ellerin titrer
Sanki kitlenir vücudun kalırsın öyle
Bir karar vermek zorundasındır ama yolunu çizmemişsen bu seni korkutur
Karamsar karamsar oturur yerinde, başını öne eğmiş beklersin sevdiğini

Gözlerin yolda, kulakların kapı zilinde sabırsız bir çocuk gibi bekler onu
Bazen gelir bazen ise gelmez
Kitabın başına dönersin tekrardan, sayfalar geri geri çevrilir, nerde kalmıştın unutursun
Aslında unutmazsın sadece avutursun kendini gelmedi diye
Belki gelseydi sayfaları geri değil ileri çevirecektin

Başa döndüğün de adımları daha sağlam atman gerektiğini anlar ve tekrardan başlarsın romanına
Bu sefer ortalara geldiğinde devamını görmek ister gözlerin
Sağlam, mantıklı, duyarlı, düşünceli ve kararlı attığın için adımlarını
Gelmiştir beklediğin gün, gelmiştir ellerinde mis kokulu lale'lerle...