Gündoğarken

Ne dertli uyuruz kimi gece, ne çok ağlarız, sabah olsun da bütün acılar unutulsun isteriz.Yaşadığımız bu hayatta ne kadar çok geçirdiğimiz kötü geceler vardır ve elbet bu kötü hatırlanan gecelerin unutulmaz bir de anısı vardır.Gündoğmuş sabah olmuş neye yarar?Acıların ve mutlulukların unutulması için tek bir çare var, nefessiz kalmak...Gündoğmadan neler doğar der insan oğlu, aslında çok güzel ve ince bir laf, evet bazen görmek istediklerimizi gece'nin o korkutucu karanlığında göremeyiz ama gündoğduğu an anlarız neler yaşanmış.Ne aşklar bitti belki de o gecelerde, ne masum insanlar can verdi, minicik, hayatın çilesini çekmek zorunda kalan minik elli bebekler doğdu belki de...Sadece mutluluklar unutulmaz gündoğumundan sonra ama kötü yaşanmış şeylerin hep üstü kapanmak ister sanki hiç yaşanmamış gibi...

Gündoğmuş sabah olmuş ve herkes birer melek olmuş adeta, aydınlık bir gökyüzü kimsenin kişiliğini ya da yaşadıklarını değiştiremez...